معنی کنه من - جستجوی لغت در جدول جو

کنه من

فرهنگ گویش مازندرانی

بنه کن

حرکت دسته جمعی یک خانواده با تمام اموال و دارایی از جایی به جایی یا از شهری به شهر دیگر

فرهنگ فارسی عمید

کله بن

(کَ لَ)

دهی از دهستان کیاکلاست که در بخش مرکزی شهرستان شاهی واقع است و 410 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کشه بن

(کَ شَ / شِ بُ)

زیر بغل از جامه. خشتچه. کش بن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ونه بن

(وَ نَ دَ)

دهی است از بخش بندپی شهرستان بابل. سکنۀ آن 210 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

کوه عن

(عُن ن / عَن ن)

کوهی است در نزدیکی مروان، و در جوفش آبها یافت شود. و آن در طریق مکه است از جانب بصره. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه کن

(گُ لِ)

دهی از دهستان طارم بالا که در بخش سیردان شهرستان زنجان واقع است و 141 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

کوه بن

(بُ نِ)

دهی از بخش قصرقند که در شهرستان چاه بهار واقع است و 160 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کله کن

(تَ شِ)

زنی سخت بی شرم و زبان دراز و جهوریهالصوت. صفتی است دختران و زنان درشت خوی را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

کله مه

(کُ لِ مِ)

قسمی ماهی خرد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کلمه، نوعی ماهی است که در دریای خزر صید می شود، جثۀ آن دو یا سه برابر ماهی ’کولی’ است و وزن آن سیصد تا چهار صد و پنجاه گرم تغییرمی کند. گوشت این ماهی به نسبت لذیذ است و نام علمی آن ’روتیلوس کاسپیکوس’ و بزبان روسی ’وبلا’ است. (از فرهنگ گیلکی منوچهر ستوده). و رجوع به کلی شود

قسمی ماهی خرد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کُلمِه، نوعی ماهی است که در دریای خزر صید می شود، جثۀ آن دو یا سه برابر ماهی ’کولی’ است و وزن آن سیصد تا چهار صد و پنجاه گرم تغییرمی کند. گوشت این ماهی به نسبت لذیذ است و نام علمی آن ’روتیلوس کاسپیکوس’ و بزبان روسی ’وبلا’ است. (از فرهنگ گیلکی منوچهر ستوده). و رجوع به کُلی شود

لغت نامه دهخدا

کله زن

(تُ مَ / مِ فُ)

لاف زن. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

کله سن

(؟ سَ)

از شعب طایفۀ عکاشه است که از طوایف هفت لنگ ایل بختیاری است. (از جغرافیای سیاسی کیهان، ص 74)

لغت نامه دهخدا

کره تن

(کَ رِ تَ)

عنکبوت را گویند. (برهان) (آنندراج). کارتن. کارتنه. (حاشیۀ برهان چ معین)

لغت نامه دهخدا

کاه زن

(زَ)

یا کاه زنه. طوری از طناب که بکاه آگنند و بر ستور حمل کنند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کاه کن

(هََ)

دهی است از بخش کهنوج شهرستان جیرفت که دارای 50 تن سکنه، آب آن از رودخانه و محصول عمده اش خرماست. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

تنه مند

(تَ نَ / نِ مَ)

تنومند. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تنومند شود

لغت نامه دهخدا

بنه کن

(بُ نَ / نِ کَ)

حرکت با جمیع کسان و دارائی از ناحیه ای به ناحیۀ دیگر. (فرهنگ فارسی معین).
- بنه کن رفتن، با تمام خدم و حشم و کسان و اموال بمکان دیگر نقل کردن. از جایی بجایی کوچ کردن و رفتن با تمام دارایی و خدم و حشم. از بیخ و بن برکندن و قطع علاقه کردن از جایی

لغت نامه دهخدا

کن مکن

انجام بده و انجام مده (قیاس کنید افعل و لاتفعل)، امر و نهی، کسی که در امور مردد باشد، صاحب حکم نافذ

فرهنگ لغت هوشیار

کند مند

خراب شده و فرو ریخته: سمرقند کند مند بدینت کی افگند ک از چاچ ته بهی، همیشه ته خهی، (ابوالینبغی. مسالک الممالک ابن خرداذبه 25)، پریشان و خراب: مادر بسیار فرزندی ولیک خوار داریشان همیشه کند مند. (ناصر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار